آهسته باز از بغل پله ها گذشت
در فکر آش و سبزی بیمار خویش بود
امّا گرفته دور و برش هاله ای سیاه
او مرده است و باز پرستار حال ماست
در زندگیّ ما همه جا وول می خورد
هر کُنج خانه صحنه ای از داستان اوست
مراببخش مادر
که نتوانستم حتی ذره ای ازدردت رامرحم نهم
یاغمخواردل تنگت باشم..
دلت بسپر به خدا...
خدا میدونه...
خدایا در ندانستن من تلاطم هاست و در دانستن تو آرامش..
تلاطمم را به آرامش تبدیل فرما..
آبجی کیارا درک این شرایط تو برام خیلی سخته...آدمی که تو میدان نیست هی بگه لنگش کن...
آبجی کیارا نمیدونم خدا چه تقدیری برامون رقم میزنه اما هیچ وقت ناامید نشو و صبرت از دست نده..
لطفا مراقب دلت باش...
مادرت سپردم به خدا...
آبجی کیارا...میدونم تحمل دیدن مریضی مادر یعنی چی...
خودمم این دوران داشتم..سخته خیلی سخت...
اما از من فقط اینو گوش بده از خدا نبر...
توکلت از دست نده...صبر کن..صبر..صبر...
لطفا نشکن..
به خدا هم متوسل شده ام اما حیف
دلِ بی رحمِ تو اغوا شدنی نیست که نیست...
#آرش_مهدی_پور
شعرپایینودوست داشتم ولی این یکی مطلبتوبهترباهاش ارتباط برقرارکردم
به منم سربزن
مرسی ازحضورت
سلام کیارای عزیزخیلی ناراحت شدم
سلام مرسی ازهمدردیت دوست من
آجی جون کاش بتونم کاری کنم که غم های دلت از بین ببرم...
فدای دلت..
آجی جان دیگه هیچی حس نمیکنم انگاربیحسی قوی زدن به روحم
سلاااام آبجی کیارا...خوبی؟؟
عزیزم به فارسی بنویس زیره...
اعتماد به خدا شاید کوهها را کوچک نکند...امااااا...بالا رفتن از آن ها را آسانتر میکند...
قالب جدید مبااااارک...
نگرانیت شب بسپار به خدا...
آسوده بخواب...
خدا بیدار ست...
سلام آجی بارون عزیز
مرسی شماخوبی؟
کاراین تعارفات گذشته آجی
خودموواسه هراتفاقی آماده کردم چون دکتردیشب به دائیم گفت دیگه عمل هم فایده نداره چون اینقدردیرشده که بیماری وخیم شده وعمل جواب نمیده
بندنافم ازآسمان بریده..
این هم پسر، که بدرقه اش می کند به گور
یک قطره اشک مُزد همه ی زجرهای او
اما خلاص می شود از سرنوشت من
مادر بخواب، خوش
منزل مبارکت.
او پنج سال کرد پرستاری مریض
در اشک و خون نشست و پسر را نجات داد
اما پسرچه کرد برای تو؟ هیچ، هیچ
تنها مریضخانه، به امّید دیگران
یک روز هم خبر: که بیا او تمام کرد.
در راه قُم به هر چه گذشتم عبوس بود
پیچید کوه و فحش به من داد و دور شد
صحرا همه خطوطِ کج و کوله و سیاه
طومار سرنوشت و خبرهای سهمگین
دریاچه هم به حال من از دور می گریست
تنها طواف دور ضریح و یکی نماز
یک اشک هم به سوره ی یاسین من چکید
مادر به خاک رفت.
***
***
او مُرد ودر کنار پدر زیر خاک رفت
اقوامش آمدند پی سر سلامتی
یک ختم هم گرفته شد و پُر بَدَک نبود
بسیار تسلیت که به ما عرضه داشتند
لطف شما زیاد
اما ندای قلب به گوشم همیشه گفت:
این حرف ها برای تو مادر نمی شود.
***
پدر..مادر..چه برسرسرنوشت من خواهدآمدخدا..
هر روز می گذشت از این زیر پله ها
آهسته تا بهم نزند خواب ناز ما
امروز هم گذشت
در باز و بسته شد
با پشت خم از این بغل کوچه می رود
چادر نماز فلفلی انداخته به سر
کفش چروک خورده و جوراب وصله دار
او فکر بچه هاست
هر جا شده هویج هم امروز می خرد
بیچاره پیرزن همه برف است کوچه ها
در ختم خویش هم به سر کار خویش بود
بیچاره مادرم
***
وای نگو